افزایش 76درصدی صادرات ماشینآلات کشاورزی در سال 1401
ابوذر جمشیدوند، مدیرکل دفتر ماشینآلات کشاورزی ساختمانی و معدنی وزارت صنعت معدن و تجارت نیز بهتازگی با نگاهی به وضعیت این صنعت اعلام کرد: «در بخش ماشینآلات کشاورزی بهطور خاص تراکتور رشد قابل توجه بالای ۴۰درصد داشتیم و سال 1400 حدود ۲۲هزار دستگاه از این خودروها در کشور تولید شد و سال 1401 تولید این خودروها به حدود ۳۲هزار دستگاه افزایش پیدا کرد.» وی توسعه صادرات را در سال 1401 مثبت ارزیابی و افزایش صادرات در این بخش را 76 درصد اعلام کرد. وی اظهار کرد: «صادرات ماشینآلات کشاورزی در سال 1400، 17میلیون دلار و در سال 1401، حدود ۳۰میلیون دلار بالغ بر ۲۵۰۰ دستگاه بوده است.»
افزایش صادرات ماشینآلات کشاورزی تولید افغانستان
بهتازگی یک شرکت در شرق افغانستان اعلام کرده است که انواع ماشینآلات کشاورزی را به کشورهای آسیای مرکزی صادر کرده است. مدیر این شرکت بیان کرده است که 67 دستگاه از این خودروها را به کشورهای آسیایمرکزی ازجمله تاجیکستان صادر کرده است. وی به رسانهها گفت این شرکت برای افزایش صادرات ماشینآلات کشاورزی تولیدشده به دیگر کشورها هم برنامههایی را در نظر دارد. بر همین اساس صادرات ماشینآلات کشاورزی ساخت افغانستان افزایش یافته است. ورود افغانستان به تولید و صادرات خودروهای کشاورزی به عنوان همسایه ایران، در حالی مطرح میشود که پیش از این ترکیه نیز به این صنعت ورود کرده و به رقیب اصلی ایران در بازارهای همسایه تبدیل شده است. افزایش تولید و صادرات ماشینآلات کشاورزی در افغانستان و سایر کشورهای منطقه، نشانههایی از رقابتیتر شدن بازار خودروهای زراعی برای تولیدکنندگان ایرانی است که طی سالهای گذشته بهرغم تمام محدودیتها و ممنوعیتها، تولید خود را ادامه داده و توانستهاند سهم مهمی از بازار داخلی را به دست بیاورند. براساس آنچه رئیس اتحادیه تولیدکنندگان ماشینآلات کشاورزی بارها اعلام کرده؛ این صنعت در کشور به خودکفایی رسیده است و حدود 95درصد نیاز داخل به این خودروها توسط تولیدکنندگان داخلی تامین میشود. هرچند تولیدکنندگان این بخش در این سالها برنامههایی را برای افزایش سهم صادرات خود مطرح کردهاند، اما به نظر نمیرسد دولت هم برنامهای با تاثیر چشمگیر برای حمایت از طرحهای این تولیدکنندگان داشته باشد.
بهروزرسانی وضعیت صادراتی؛ نیاز صنعت ماشینآلات کشاورزی
بهرغم آنکه به نظر میرسد سهم صادراتی این خودروها به بازارهای همسایه قابلقبول باشد، اما همچنان این صنعت نیازمند حمایتهای بیشتر از سوی دولت و بهروزرسانی وضعیت صادراتی خود است. به آن معنا که بهجز بازارهای همسایه باید روی بازارهای دورتر هم سرمایهگذاری کند و تنها به فکر کشورهای محدود نباشد. رقابت با تولیدکنندگان چین و ترکیه در کشورهای آسیایی به نظر اقدامی دشوار برای تولیدکنندگان داخلی خواهد بود؛ تولیدکنندگانی که در این سالها تکنولوژیها و محصولات خود را چندان بهروز نکردهاند و همچنان مدلهای سنتیتری را تولید میکنند، شاید توان رقابت با مدلهای جدید و بهروز به ویژه محصولات چینی را نداشته باشند. بنابراین دور از انتظار نیست که تولیدکنندگان برای توسعه سهم خود یا حداقل حفظ سهمی فعلی خود باید برنامههایی را برای توسعه محصولات بهکار گیرند.