به گزارش «اخبار خودرو»،دولت‌ها سال‌هاست راهکاری برای رفع معضل قیمت انرژی تدوین نکرده‌اند و در نتیجه قاچاق سوخت همواره وجود داشته و دارد. به عقیده برخی کارشناسان دولت‌ها می‌توانستند بنزین و گازوئیل را به‌طور رسمی و قانونی صادر و عواید آن را به شکل مناسب به شهروندان مناطق محروم‌تر واگذار کنند و آنها را به سمت فعالیت‌های مولد سوق دهند؛ اما وقتی قیمت‌گذاری رسمی با چالش همراه است و دولت‌ها هم با فراز و نشیب پرداخت یارانه‌های نقدی دست‌به گریبان هستند، بنابراین این موضوع خود را به شکل فعالیت برخی مرزنشینان در زمینه قاچاق سوخت، نشان می‌دهد. ازسوی‌دیگر قاچاق سوخت، اقدامی نادرست است و نمی‌توان جایگزینی کلمه سوخت‌بری بر آن جامه نیکو پوشاند. در ادامه این معضل را بررسی می‌کنیم.
چندی پیش معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان‌جنوبی درباره معضل سوخت‌بری گفت: «خودروهای حامل سوخت قاچاق یکی از معضلات جدی حوزه مقابله با قاچاق کالا و جاده‌های استان هستند بنابراین باید اقدامات بازدارنده در این زمینه انجام شود.» حجت‌الاسلام یداله وحدانی‌نیا در ادامه افزود: «تعقیب خودروهای حامل سوخت قاچاق پیامدهای منفی و ناگواری درپی دارد، بنابراین باید شماره پلاک خودرو اعلام و سپس نسبت‌به توقیف آنها اقدام شود.» وی افزود: «در طول هفته تعداد قابل‌توجهی از خودروهای شوتی و سوخت بر با سرعت سرسام‌آور و بدون توجه به مقررات راهنمایی و رانندگی در جاده تردد می‌کنند و سرعت بالایی هم دارند که در صورت تعقیب و گریز، موجب به خطر افتادن جان دیگران، ماموران و مسافرانی که درحال عبور هستند، می‌شوند.» معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان‌جنوبی بیان کرد: «جایگاه‌داران سوخت استان باید نسبت به به‌روزرسانی دوربین‌های مداربسته و پایش تصویری اقدام کنند تا در صورت لزوم نسبت به شناسایی خودروهای حامل قاچاق اقدام شود.»
وی اظهار کرد: «در خراسان‌جنوبی تعامل بین دستگاهی در حوزه پیشگیری از وقوع جرم زبانزد است، اما اگر بخواهیم به خودمان نمره بدهیم در مواردی از قبیل قاچاق سوخت، در حد رفع تکلیف بوده اما به‌عنوان مدیر یا مسئول نمره قابل‌قبولی نداریم.» حجت‌الاسلام وحدانی‌نیا ادامه داد: «هرگونه ترک فعل مدیران دستگاه‌های متولی دراین حوزه‌ها باید به دادستانی استان اعلام شود.» وی بیان کرد: «خودروهای قاچاق سوخت، دو هفته توقیف می‌شوند که این زمان بازدارندگی ندارد و باید شرایط را به‌گونه‌ای فراهم کنیم که قاچاق برای فرد به صرفه نباشد، بنابراین مدت توقیف خودروها باید بیشتر شود.»
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان‌جنوبی با تاکید بر اینکه نظارت بر حوزه قاچاق به ویژه خودروها باید تشدید شود، تصریح کرد: «برخی خودروهای دیزل و سنگین، باک غیراستاندارد دارند یا خودرو شوتی هستند که حتما باید پلاک آنها اعلام شود.» وی عنوان کرد: «موضوع اجاره کارت‌سوخت‌های مهاجر و سرگردان اتوبوس‌ها نیز باید مورد نظارت قرار بگیرد و دستگاه‌ها برای برخورد قانونی معرفی شوند.» معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان‌جنوبی گفت: «ضرورت سطح دسترسی شرکت نفت به سامانه بارنامه حمل‌ونقل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای را از طریق کارگروه مرکزی پیگیری خواهیم کرد.» در این نشست اعلام شد در 9 ماهه سال گذشته ۲۲نفر از عوامل خودروهای شوتی‌سوار قاچاق سوخت در جاده‌های استان خراسان‌جنوبی جان خود را از دست داده‌اند.
تراژدی سوخت‌بران و غم نان
فیلم «من زنده برگشتم.» تولید مرکز مستند سوره است. مجتبی حیدری کارگردان این مستند بیان کرد این فیلم روایتگر زندگی سوخت‌بران و مشکلات اقتصادی منطقه‌ای در سیستان‌وبلوچستان است.
حیدری با اشاره به اینکه این فیلم درباره سوخت‌بری و قاچاق سوخت و جدی‌ترین کاری است که تاکنون در حوزه مستند انجام داده، گفت: «یکی از مسائل استان سیستان‌وبلوچستان سوخت‌بری و قاچاق سوخت است و همیشه ابهامی درباره این موضوع که به حوزه اشتغال مربوط می‌شود، وجود داشته است.»
وی ادامه داد: «در اکثر تولیدات رسانه‌ای مردم این منطقه را سوار بر نیسان درحال سوخت‌بری و در موقعیت‌های مختلف دیده‌ایم به گونه‌ای که در دل دیگران ترس و وحشت ایجاد می‌کنند. من هم در سال‌های دور چنین تصوری داشتم اما اولین‌بار که به شهرستان سرباز و منطقه‌ای به نام کافه بلوچی (که سوخت‌برها در آن منطقه بار می‌زنند و به سمت مرز حرکت می‌کنند) رفتم، متوجه شدم چه قدر حرف‌های ناروا پشت سر اهالی این منطقه زده می‌شود.»
کارگردان این فیلم کوتاه، با اشاره به اینکه این مستند در مسیری که تا پاکستان ادامه دارد، ساخته شده است، ادامه داد: «سوخت‌بران با نیسان از میان کوه‌ها و صخره‌های بلند عبور می‌کنند. اگر یک خودرو خراب شود، بقیه هم باید بایستند.
هزار اما و اگر از جمله حمل دوهزار لیتر گازوئیل که بمبی متحرک است، در انتظار این افراد بوده اما درنهایت هم پول ناچیزی دستشان را می‌گیرد که بیشتر آن را باید خرج تعمیرات خودروهایشان کنند. سوال اصلی اینجاست که چرا این افراد که هموطن ما هستند برای تامین حداقل‌های زندگی باید در این وادی خطرناک قدم بردارند؟»